تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر برخی شاخص های پیکر سنجی و آمادگی قلبی ـ تنفسی زنان میان سال مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: فعالیت ورزشی به عنوان یک مداخله بالقوه برای بهبود ترکیب بدن زنان مبتلا به سرطان پستان شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر برخی شاخص­های پیکر سنجی و آمادگی قلبی ـ تنفسی زنان میان سال مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش­ها: تعداد 15 زن مبتلا به سرطان پستان با دامنه سنی 40 تا 60 سال به صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به عنوان گروه تجربی در نظر گرفته شدند. برنامه تمرین هوازی به مدت هشت هفته با تواتر سه جلسه در هفته به مدت 40 تا 60 دقیقه و با شدت 30 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره انجام شد. وزن، نمایه توده بدن، دور کمر، دور باسن، نسبت دور کمر به باسن، نسبت دور کمر به قد ایستاده، درصد چربی بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی قبل و بعد از هشت هفته اندازه­گیری شد. داده­ها با استفاده از تی همبسته در سطح معنی­داری 05/0>p آزمایش شدند. یافته­ها: وزن (001/0=p)، نمایه توده بدن (001/0=p)، دور کمر (006/0=p)، دور باسن (001/0=p)، نسبت دور کمر به قد ایستاده (006/0=p) و درصد چربی بدن (001/0=p) بعد از هشت هفته به طور معنی­داری کاهش یافت؛ اما تغییرات نسبت دور کمر به باسن معنی­دار نبود (235/0=p). میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی نیز بعد از هشت هفته به طور معنی­داری افزایش یافت (008/0=p). نتیجه­گیری: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین هوازی بر برخی شاخص­های پیکر سنجی و آمادگی قلبی ـ تنفسی تأثیر معنی­داری دارد و منجر به بهبود آن ها می­شود.